بسم الله
الرحمن الرحیم
{ وَمَن یَبتَغِ غَیرَ الاِسلامِ دِینًا فَـلَن یُقبـَـل مِنه
وَ هُو فِی الآخِرَةِ مِنَ الخاسِرین }
تا روز انتخابات ریاست جمهوری افغانستان - به اصطلاح آنها - چند روزی بیشتر نمانده و هر نامزدی از حزبی برای خود تبلیغات
گسترده ای را شروع کرده و با وعده هایی که مثل گذشته میدهند افکار عمومی ملت
مسلمان ما را به طرف چیزی مایل میگردانند که نه تنها فایده ای ندارد و بلکه
نقصانات عقیده ای و دینی را برای آنها در بر دارد و بنده بر خود لازم دانستم تا
تذکری در این باره بنویسم.
این انتخابات ها عموما برای فریب دادن مردم بوده و در حقیقت فرد مورد
نظر را قبلا تعیین کرده اند، زیرا هر حزبی خود را به قوتهای بزرگتری مربوط کرده و
بدین صورت مردم مسلمان را فریب داده تا خود را منتخب آنها بمایش بدهند.
در حقیقت نظام پارلمانی و جمهوری، مخالف با نظام شریعتی است که الله
متعال آن را فرستاده و رسول الله صلی الله علیه وسلم نیز آنرا در قالب نظامی
اسلامی پایه گذاری نمود و صحابه کرام و تابعین عظام آنرا گسترش دادند.
آری، تا همین سالهای نزدیک شریعت قانون مسلمانان بود، اما با برنامه
ریزی های دقیق دشمنان اسلام، جمهوریت زائیده افکارغربیان، بر جوامع اسلامی تزریق شد
و بعنوان چیزی نو مورد پسند واقع شد.
اما مسلمانان باید بدانند که قانون جمهوریت کاملا مخالف قانون شریعت بوده
و باید آنانیکه ادعای ایمان و اسلام می کنند به چنین چیزی نزدیک نشوند که خطرات
ایمانی و عقیده ای را برای آنها در بر دارد و فهرستی مختصر از این مخالفت ها را
بیان می نمایم:
o
قانون
جمهوریت، قانون دست ساز بشر است.
·
قانون
شریعت، قانون فرستاده شده از جانب خدا است.
o
مبنا و
اساس قانون جمهوریت، رای اکثریت مردم است بدون تفاوت درمیان مرد خوب یا بد، رای
خوب یا بد ، زن یا مرد.
·
مبنا و
اساس قانون شریعت، قرآن و سنت است که پاک ترین سخنان هستند و از هر عیب و نقصی
مبرا اند.
o
قانون
جمهوریت قابل تغییر است و هر حزبی که حاکم شد می تواند با حاصل کردن اکثریت آراء ،
حکمی را دوباره طبق افکار و نظرات خود تغییر
دهد یا نقض کند.
·
قانون
شریعت، قابل تغییر نیست و تا روز قیامت یکسان باقی خواهد ماند.
o
قانون جمهوریت،
بسوی تفرق و حزب گرایی دعوت می دهد و بنابر اساسیات آن باید حزبهای زیادی درست شود
و هر حزبی برای کسب ریاست جمهوری، نامزدی از خود انتخاب کنند و ملت مسلمان را نیز
به حزب های مختلف تقسیم میکنند و به همین صورت وحدتی در میان ملت مسلمان باقی نمی
ماند.
·
قانون
شریعت، بسوی وحدت و عدم تفرق دعوت می دهد و همه را به اطاعت از یک امیر شرعی
فرامیخواند و دو دستگی و تحزب را سبب زوال رعب و شوکت آنان ذکر می کند.
o
قانون
جمهوریت، این صلاحیت را برای خود می داند تا حلال را حرام و یا حرام را حلال
بگرداند.
·
قانون
شریعت، چنین صلاحیتی را برای هیچ کس نداده است.
o
قانون
جمهوریت، رای فاسق را با رای عادل برابر میداند چنانچه در انتخابات واضح است.
·
قانون
شریعت، رای فاسق را مردود و رای عادل را مقبول می داند تا حقی با دروغ بستن فاسقی
ضایع نگردد.
و دهها تفاوت دیگر........
رای دادن در انتخابات یعنی پسندیدن جمهوریت و ترجیح آن بر شریعت.
پس کسی که جمهوریت را بر شریعت اسلام ترجیح
دهد حکمش چیست؟ ......عاقلان را اشارتیست کافی.
در حالیکه الله متعال می فرماید : و من یبتغ غیر الاسلام دینا فلن
یقبل منه ....... و چنانچه کسی غیر از اسلام، دینی انتخاب کند پس از او پذیرفته
نخواهد شد.
امروزه اکثر ملتهای مسلمان، جمهوریت را بصورت دینی مستقل پذیرفته و
دین اسلام را ترک کرده اند و طبق گفته رسول گرامی اسلام صلی الله علیه وسلم : ( يأتي على الناس زمان لا يبقى فيما يبقى من الإسلام إلا اسمه, ولا من القرآن
إلا رسمه ) ،زمانی بر مردم خواهد آمد که از اسلام فقط نام آن و از قرآن- که در
حقیقت باید قانون زندگی باشد- فقط رسم و حروف آن باقی میماند.
طبق احادیث معتبر، چند چیز در روز قیامت بعنوان
شاکی در میدان محشر می آیند که از جمله آنها قرآن کریم است، او بعنوان شاکی حاضر
می شود و در حق کسانی که نسبت به او بی اعتنایی کرده اند، در پیشگاه رب العالمین عارض
می شود و کسی که قرآن از او شاکی شود عاقبتی بد در پیش او بوده و از خیر نصیبی
نخواهد داشت.
پس لازم است تا با تمام توان در مقابل انتخابات که مقدمه جمهوریت است
ایستاده و دیگران را نیز از این امر آگاه سازیم تا ملت مسلمان ما چشم بسته جمهوریت
را بر شریعت ترجیح ندهند و از فریب بازی های دشمنان مصون بمانند.
وماعلینا الا البلاغ المبین
