وابتغـــوا الیه الـوســـیلة
لذا با وجود آرامی روحی - ولله الحمد - به یک چیزی محکم متوسل شدم و یقین کردم که اجابت می شود.
آری! این کلام الهی را لا إله إلا أنت سبحانك إني كنت من الظالمين فاستجبنا له ونجيناه من الغم وكذلك ننجي المؤمنين که سبب نجات حضرت یونس علیه السلام شد من نیز به آن متوسل شده و در خلوت بعد از ادای سنتهای عشاء در گوشه ای با حضور قلب و دقت در معانی آن خصوصا وعده ای که خداوند به مومنان می دهد وكذلك ننجي المؤمنين و تفکر در این که ان الله لا یخلف المیعاد از ته قلب یقین میکردم که متوسل به چیزی شده ام که رد شدنی نیست و بخصوص اینکه الله متعال گویا بمن نیز وعده داده - زیرا من نیز مومنم - و او تعالی وعده ای که بدهد هیچگاه آن را خلاف نمیکند .
لذا من به برادران و مومنان در بند و زندان، و یا هر مشکلی که دارند توصیه میکنم که این آیه مبارکه را با
۱- یقین کامل در رفع مشکل
۲- در خلوت کامل
۳- با تفکر در معانی آن
۴- و بخصوص یقین به وعده او تعالی که وكذلك ننجي المؤمنين .
دعا کرده و از دربار الهی طلب رفع مشکل نمایند.
بنده بعد از شروع کردن این دعا و یقین بر آزادی ، روزهای کمی را پشت سر گذاشتم که در محکمه دوم ۱۰ سال قید را به یک سال و چهارماه آوردند و تعجب بسیاری از رفیقان در زندان را نیز بر انگیخت.
قابل ذکر است که گرچه اسباب مادی را نیز در این باب مصرف کردیم اما به چیزی که فیصله شد ،همان وکیل ما هم چنین انتظاری را اصلا نداشت .
الله اکبر و عز جاره و جل ثناءه
هر چیز به عقیده ربط دارد
چه اندازه به الله متعال در رفع مشکلات عقیده داریم، مراد عقیده و باور قلب است نه زبان.
در حدیثی قدسی از زبان پیغمبر اسلام صلی الله علیه وسلم نقل است که الله متعال می فرماید: ( أنا عند ظن عبدي بي فليظن بي ما شاء ) مسند الإمام أحمد بن حنبل.
پس الله متعال نسبت به گمانی که ما به او داریم فیصله می کند، و هر اندازه باور ما قویتر باشد به همان اندازه قبولیت را بیشتر مشاهده می نمائیم.
وماعلینا الا البلاغ المبین
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر