۲۷ بهمن ۱۳۹۰

سنگر جهاد وشبهای عید !

شبهای عید است وهمه لباسهای دلخواه خود را خریده و منتظر صبح آن روزاند تا بپوشند ودیگر در این روز غمهای روزمره زندگی وخستگی کارها را ازجان بکشند.

شبهای عید است وهمه سفره های آنچنانی وشامل هرنوع خوراکی ومیوه جات تهیه میکنند تا درآن روز میل کنند .
شبهای عید است وهمه به خوشی خنده ودید و بازدیدازیکدیگر میگذرانند .
اما این عید در افغانستان عزیز خاک شهداء وفدائیان ،سرزمین اسیران دربند و مجاهدین درسنگر غزا چه طور می گذرد ؟

آنهایکه دراین اواخر پدران شان را ازدست داده اند وزیر بمهای دشمنان صلیبی لباس سرخ شهادت پوشیدهاند چه عیدی درپیش روی دارند؟
همه بچه هادرکنار پدرانشان  با گفتن "بابا"به این طرف وآن طرف رفته وبازی وشوخی میکنند اما فرزندان شهید بابای خود را نمی بینند که صدایش بکند ...چه حالی دارند؟
آیا بیوه زنانی که شوهران خودرا ازدست داده اند ودیگر سرپرستی حتی ندارند تاحالی از آنها بپرسد ، این روز را چه طور سپری میکنند؟..غیر از گریستن واشک وغم برای آنان چه انتظاری داریم؟
آیا به فکر آن مادرانی هم افتاده ایم که تک فرزند خانه خودرا نیز دراین روزها از دست داده اند ودیگر کسی نیست که حتی صدای آنهارا "بلی"بگوید ؟
وآیا این فکر در ذهن ما خطور کرده که برادران اسیرما در زندانها چه حالی دارند وزیر شکنجه های غاصبان ملک ما چه روزهای سختی را تحمل میکنند ؟ بیاد دارم درزندان کابل اداره 17 بودم وبعضی از کسانی را که خیلی ضعیف و بزرگسال بودند به بهانه هایی زندان کرده بودند ودر این شبها او فقط میگریست زیرا بدون هیچ دلیلی اورا زندان کرده بودند ویک فرزندپسر هم بیشتر نداشت ودهها مورد دیگر که با آنها یکسال وچهار ماه را پشت سر گذاشتم ولی اینجا مجال گفتن نیست.
اینها وصدها واقعیات دیگر که خودم با چشمان خود دیده ام ...مسئول این همه درد وغم امت ما کیست؟
عید درخانه ها  را کمی بر رسی کردیم اما عید در سنگر غزا را چه فکر می کنید؟
سنگر جهاد دراین روز ها نیز حال وهوای خودرا دارد مجاهدین کوشش میکنند تا دراین شبها ی عید ترتیب عملیاتهای مهمی رابدهند تا مرحمی برزخم یتیمان وبیوه زنان باشد.
آنها نیز به آرزوی شهادت دراین شبها دست به حمله های بزرگ وفداکارانه میزنند زیرا ایمانها نیز به امر خداوندی حال وقوه دیگری دارد.
عید مجاهدین در غزا وقتل بیشتر دشمنان اسلام خلاصه می گردد ودرد وغم امت اسلام وملت رنجدیده ،خوشی های خانه و استراحت در کنار فرزندان را گرفته واینکه دشمنان اسلام را می بینند درکوچه و بازار گشت وگذار میکنند آنهارا واداشته تا همتا عید و غیر عید را در میان کوهها ،جنگلها و آغشته با گرد وغبار بیابانها درریگها ودشتهای وطن بگذرانند وزمین را کوره داغی برای صلیبیان ومزدوران داخلی آنها بسازند.
آری! مادرخانه ها آرام نشسته ایم وعیدرا جشن میگیریم درحالیکه مجاهدین درجویها وروی خاکهای کمینگاه درانتظار رسیدن کاروان خارجیهای خون آشام بسرمیبرند وسر و صورتشان راخاک وغبار پوشیده وهوای گرم و داغ نصف روز چهره های آنان را سیاه کرده .
آری مجاهدی را دارم میبینم که طول روز وبلکه چند روز را زیر آفتاب گرم ویا در سردی های آنچنانی در کمین انفجار دادن مینی بر دشمنان اسلام بسر میبرد .
وگروه هشت نفره ای را با یک راکت و یک ثقیل وچند کلاشینکوف میبینم که هریک از آنها کوله باری رابه دوش گرفته که درآن مختصری از خوراک چندشبانه روزش وبستری نازک برای خواب را دارد حمل میکند وراههای طولانی درمیان جنگلها ودرره هارا میپیماید تا بهر کمینی در جای مناسبی برسد.
مجاهد عیدش همین است وتمام خوشی هایش در موفق بودن کمین وانفجارش بر دشمنان خلاصه می گردد و آن خوشی که اورا دست میدهد من وتو هیچگاه آنرا درخانه در بهترین مجلسها و... حاصل نمی کنیم.
آری! من وتو به فکر دید و بازدید از فامیل و بهترین دوستانیم وشیک ترین لباسها رامیپو شیم اما مجاهد فدائی و آنکسی که تمام وجودش را قربان دین خدا میکند در این روزها لباس بارود یا به قول خودشان "مهریه حور " را به تن میکنند و با شهامتی بی نظیر وخدا دادی درقلب دشمن خودرا میزنند  تادراینچنین روز هائی بتوانند مرحمی بر دل یتیمان وبیوه زنان وخانوده های اسیران و شهداء باشند.
عید درسنگر جهاد قربانی جان است .
عید درسنگر جهاد کمین وحمله بر قلب دشمن است وبس.
وعید درسنگر پاک جهاد در افغانستان عزیز پوشیدن لباس بارود وساختن جهنمی دراین دنیا برای کافران ومزدوران آنهاست.
و اینها یند که از پس همه مسئولیتهائی که درابتدا یاد شد برمی آیند وغم ودرد امت را باجان ودل می خرند وگویا اشک یتیمان را پاک کرده ، زنجیرهای اسیران راشکسته،مرحم دل خانوده شهیدان بوده وزهر چشمی به دشمنان اسلام اند .
و اینهایند که پیش خدا از مقام بلند ی برخوردارند(لایستوی القاعدون من المومنین غیر اولی الضرر والمجاهدون فی سبیل الله باموالهم وانفسهم) آنهائیکه نشسته اند-وجهاد نمی کنند-غیر از معذورین بامجاهدان در راه خدا با مال وجان برابر نیستند.
ودرحقیقت عزت وناموس اسلام ومسلمین درزیر چتر همین غازیان فی سبیل الله بسر میبرد ودرآینده ایی نه چندان دور تمام جهان ممنون فداکاری های آنان خواهد بود. وماذلک علی الله بعزیز.

هیچ نظری موجود نیست: