هر کسیکه ذره ایی از ایمان واقعی در دلش باشد حتما به حال زار امت اسلامی درهر نقطه ایی از جهان دردمند می شود وخصوصا آنانیکه تعلقات دینی آنها بیشتر است ویا به عبارتی دیگر از عمق مسایل وفراز ونشیب حال مسلمانان با خبراند احساس ایمانی آنها وادار شان می کند که کاری بکنند اما مگر به همین آسانی ؟ وبدون مشکل ؟ محاله ...
در مورد قضیه عراق وافغانستان اصلا لازم نیست که کسی استخاره ویا مشوره کند زیرا به هردل سالمی فرصت داده شود تا تامل کند حقیقت خود به خود بر ایش واضح می شود واینکه برخی بعضی لفاظی هایی میکنند خود نیز به گفته های خود باور قطعی ندارند واگر به دل آنها گوش داده شود زمزمه "کتب علیکم القتال "شنیده می شود ...
زیرا دل آنها صاف است نسبت به ایمان قلبی آنها اما چون درعمل ضعیف اند بهانه جویی میکنند تا بدین وسیله دل ناقرار خود را تسلی ببخشند که همین خدمتی که تو میکنی هم یک نوع جهاد است ولازم نیست رنجهای طاقت فرسای میدان جهاد هجرت ومشکلاتش را برداشت کنی همین که در سایه خانه آرام نشستی وخدمتی هم برای دین می کنی بس است ....
اما جواب خدا را چه میدهی او عالم بمافی الصدور است واز هرنیت تو با خبر و آگاه است ...
بیا ئیم وحقیقت را دنبال کنیم چند روز زندگی درگذر است اما باغهای همیشه سرسبز بهشت ودیدار رب العالمین و مصاحبت با مصطفی –صلی الله علیه وآله وسلم-و یاران او جاودانه است .
وروزی خواهد آمد که باید جواب گوی امت دردمند اسلام باشیم وصحابه جان نثار در راه جهاد را نیزپاسخ دفاع از دین را بدهیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر